به گزارش مرکز اطلاعات دارویی ایران سیر با داشتن آنزیم‌های طبیعی به جذب بهتر غذا کمک می‌کند. از طرفی به عنوان یک ضد نفخ عالی و یک ماده ضد انگل و کرم‌های روده‌ای شناخته شده است.

مصرف سیر یکی از بهترین درمان‌ها برای سرفه‌های شدید است و معمولا از شربت سیر برای درمان آن استفاده می‌شود.

سیر دارای ترکیبات ضد باکتری و ضدقارچی است و می‌تواند با انواع عفونت‌ها مبازه کند بدین منظور می‌توان از آن هم به صورت استعمال خوراکی و هم موضعی برای درمان قارچ‌ها و عفونت های باکتریایی پوست استفاده نمود.

تحقیقات متعددی نشان می‌دهد که سیر می‌تواند از سیستم قلبی و عروقی محافظت نماید زیرا می‌تواند میزان کلسترول و تری گلیسرید در خون را کاهش داده و تجمع پلاکت‌ها را مهار کرده و میزان فیبرینولیز را که لخته را از بین می‌برد، افزایش دهد.

از سیر همچنین به عنوان یکی از درمان‌های کاهنده فشار خون یاد شده است زیرا می‌تواند مویرگ های ریز را باز کرده و ریتم قلب را تنظیم کند.

مطالعات نشان داده‌اند که خوردن منظم سیر باعث کاهش احتمال ابتلا به سرطان‌های مری، معده و روده بزرگ می‌شود. این اثرات به این علت است که سیر از تشکیل مواد سرطانزا جلوگیری می‌نماید.

سیر حاوی ترکیبات سولفورداری است که از رشد تومورهای سرطانی خصوصا در سینه و پوست جلوگیری می‌نماید. مهم‌ترین اثر جانبی سیر خوراکی، ایجاد بوی بد در تنفس و بدن است.

مصرف بیش از حد سیر با معده خالی باعث ناراحتی های گوارشی می‌شود. همچنین گزارش‌هایی مبنی بر واکنش‌های آلرژیک در اثر استفاده زیاد سیر خام وجود دارد.

تهیه سیر به صورت پودر باعث می‌شود عصاره آن به فرم خالصتر در اختیار مصرف‌کننده قرار گیرد. همچنین استفاده از سیر به صورت کپسول می‌تواند از ایجاد بوی بد در دهان جلوگیری و بلع آن را آسان‌تر کند.

سیر بر متابولیسم داروها تاثیری ندارد، اما بهتر است که از مصرف همزمان مقدار زیاد آن با داروهای ضد انعقاد اجتناب کرد. همچنین بهتر است 107 روز پیش از اعمال جراحی نیز از مصرف سیر زیاد خودداری شود زیرا زمان خونریزی را افزایش می‌دهد.

مصرف مقدار کم سیر در دوران شیردهی و بارداری مجاز است اما به علت تاثیری که بر بو و طعم شیر دارد برخی نوزادان را ناراحت می‌کند بنابراین بهتر است از مصرف سیر در دوران شیردهی اجتناب شود.

گفتنی است سیر دارای غلظت بالای مواد سولفوردار است و ماده‌ای به نام آلیسین ماده فعال سیر را تشکیل می‌دهد که اکثر خواص سیر را به آلیسین نسبت می‌دهند.

آلیسین زمانی در سیر تولید می‌شود که حبه سیر خورد شده یا جویده شود در این صورت ترکیب سولفور داری به نام آلیین (alliin) تحت تاثیر آنزیمی ‌به نام آلیناز به آلیسین تبدیل می‌شود. به علت این‌که آلیناز در اثر گرما از بین می‌رود سیر پخته شده اثرات درمانی کمتری دارد

منبع