خسرو معتضد

اعتصاب ایتالیایی در دوران جنگ جهانی دوم در اروپای اشغال شده به وسیله آلمان نازی متداول شده بود.اعتصاب ایتالیایی یعنی حضور در سر کار، نشستن پشت میزها یا دستگاه های صنعتی، کم کاری، کاستن از تولید و در نتیجه وارد کردن ضربه های مهلک به صنایع و اقتصاد آلمان. اکنون کشور ما دچار اعتصاب ایتالیایی شده است؛ اما این خراب کاران نیستند که اعتصاب ایتالیایی به راه انداخته اند. این ملت نیست که کم کاری می کند. این مردم نیستند که هر روز به بهانه ای در کشور تعطیلی ایجاد می کنند. این دیوان سالاری و بوروکراسی تنبل و طفره روی سیستم دولتی است که روزهای تعطیل در کشور را افزایش می دهد و چون 85درصد اقتصاد کشور در دست دولت است، آن 15بقیه را هم به تعطیلی می کشاند.اعتصاب ایتالیایی در ایران ضد دولت نیست، بلکه مردم می خواهند کار و تولید کنند.

مغازه داران، بازاری ها، شرکت ها، کارخانه ها، نیاز به کار و تولید دارند. اما یک دفعه اعلام می شود دو روز تعطیل است. باور کنید چرخ مملکت می خوابد، تمام امور مختل می شود.در  آغاز هفته ای که گذشت، روزهای یک شنبه و دوشنبه به این عنوان که درجه هوا بسیار بالا رفته است، تعطیل اعلام شد. در حالی که هواشناسی اعلام کرد، درجه حرارت در سال گذشته 1388هم در همین حدود بوده و وضعیت خاصی پیش نیامده است. روز شنبه عید مبعث بود، جمعه تعطیل بود. روزهای پنج شنبه نیز تقریبا تعطیل یا نیمه تعطیل است و بعضی از اداره ها کاملا تعطیل و بعضی نیمه تعطیل اند. از روز پنج شنبه تا روز دوشنبه، کشور پنج روز در تعطیلی بود. در این گونه ایام بخش خصوصی نیز به تبعیت از دولت تعطیل می کند. کارخانه ها تعطیل می شوند، موسسات خدمات عمومی تعطیل اند، حالت بهت و حیرت در کشور پدید می آید. تعطیلی در بهشت زهرا (س) نیز اثر گذاشت، یک تشییع جنازه رسمی از یک دانشمند بزرگ به تعویق افتاد. در این ایام پیک های بادپا نیمه تعطیل می شوند. بیمارستان  ها، موسسات درمانی، بهداشتی اگر نام و صبغه دولتی داشته باشند، تعطیل یا نیمه تعطیل می شوند.من تابستان های بسیار گرم تر از امسال را دیده ام، ولی تعطیلی به مناسبت افزایش درجه حرارت را ندیده بودم. در عراق و عربستان این جور تعطیلات هست در ایران ندیده ایم.تعطیلی های غیرمنتظره چرخ مملکت را لنگ می کند. کشور از هم می پاشد. موسسه های بخش خصوصی در رشته خدمات عمومی دچار وقفه می شوند. رانندگان آژانس ها بیکار می شوند، پیک های نامه بر از بیکاری سر خود را می خارانند این ها باید نان بخورند اما از کجا؟ آخر مملکت که فقط دولت نیست مملکت میلیون ها نهاد خصوصی دارد. وقتی دولت اعلام تعطیلی می کند،کار تمام این موسسه ها نیز دچار اختلال می شود. آخر این جا قطب شمال نیست که افزایش درجه هوا مهم و عجیب باشد و کشور را به تعطیلی بکشاند. تازه مردم چه کار بکنند؟ چه قدر وسایل تفریح و سرگرمی و تفرج و سفر برای مردم عادی (که باشگاه ها و پلاژها و استخرها در دسترس آن ها نیست) وجود دارد که این تعطیلات طولانی را به سیر و سیاحت و استفاده از آن امکانات بگذرانند؟در این شهر تعداد زیادی پارک و بستان است که از دسترس مردم دور است. چند روز پیش از پل رومی می گذشتم. به روح پرفتوح سفرای قرن نوزدهم آلمان و عثمانی و روسیه و انگلیس درود فرستادم که چه عقل و تدبیر و آینده نگری داشته اند که هر کدام هزاران هکتار زمین و باغات را با بهای ارزان آن روزگاران خریده و برای آیندگان خود به میراث گذاشته اند. دولت همت کند از این سفارت خانه ها بخواهد اقلا دور تا دور این باغ ها را به جای دیوارهای بلند چند متری میله آهنین بکشند تا از هوای خنک و عبیرآمیز داخل این پارک ها که گذشتگان ما حاتم بخشی کرده و به این سفارت خانه ها تقدیم کرده اند، کمی هم مردم این دور و زمانه مستفیض شوند.قبل از انقلاب، مصوبه ای اجرا می شد که سفارت خانه ها موظف بودند دیوارهای قرن 20میلادی را به میله آهنین تبدیل کنند تا مردم هم از فضای سبز و زیبایی منظره و هم از هوای لطیف داخل باغ ها بهره مند شوند. حوادث سال های اول انقلاب سبب شد که میله ها برداشته شود و دیوارهای خشک و بی روح جانشین آن شود.ستاد ارتش هم میله ها را تبدیل به دیوار کرد. خیلی از وزارت خانه ها و اداره ها به بهانه حراست این کار را کردند. منظره شهر زشت و بی روح و بسیار خشک و محبوس شده است. باید در این خصوص شهرداری تدابیری بیندیشد.حالا که اوضاع کشور امن و امان شده است، دولت باید خود پیشگام شود، دیوارهای بلند و بی روح و اسیر دارد تا فضای سبز این بستان های بزرگ کمی به تلطیف فضای شهر کمک کند. میله کشی این امکان را در دسترس مردم خواهد گذاشت.صحبت از تعطیلات طولانی، خسارت بار و بی نتیجه بود. 19نفر در سواحل دریای خزر (کاسپی) ظرف 24ساعت تعطیلات پنج شنبه و جمعه غرق شدند. باور کنید دلخراش است مایه وهن است. چرا باید چنین شود؟آب های دریای مازندران بر اثر بی توجهی به فاضلاب تبدیل شده است. این روزها از هر خانواده ایرانی که کمی دستشان به دهانشان می رسد، بپرسید تابستان کجا  خواهند رفت، صحبت از خارج کشور می کنند زیرا نه مهمانکده های ارزان و بهداشتی و در خور استفاده و نه در سراسر سواحل دریای شمال ایران استراحتگاه ها و پلاژهایی مناسب و پاکیزه یافت می شود.انگار عناصری هستند که دریا رفتن را گناهی بزرگ می دانند، حداقل برای طبقات کم درآمد و متوسط والا هر کس پولی داشته باشد می تواند به آنتالیا و کوش آداسی برود.بنده افسوس می خورم که این همه جاهای عالی در کشور هست اما ما مردم را دستی دستی به سفر به خارج وادار می کنیم و بعد از مدیران آژانس های گردشگری به زور و تهدید می خواهیم در خیابان های آتن و استانبول و دبی و نیکوزیا بگردند و در ازای هر 100توریست که از ایران می روند 30توریست خارجی را با التماس و قربان صدقه به کشور بیاورند.آخر توریست که با زور و پس گردنی یا خواهش و تمنا به کشور نمی آید؟ ایرانیان مقیم خارج این قدر خبرهای ضد و نقیض می شنوند که باور کنید خبر دقیق دارم برای تابستان به جای سواحل شمال ایران یا جزیره کیش راهی جزیره کرت و مالت و هنگ کنگ و ماکائو و قبرس و اسپانیا و ایتالیا می شوند، 700جزیره یونان در دریای اژه استراحتگاه ایرانیان مقیم خارج شده است.در چنین کشوری مرتبا به بهانه های مختلف اعلام تعطیلی می شود؛ تعطیلی که می شود مردم عزا می گیرند. در خانه بنشینند، هوا گرم است، کولر دستگاه های سرما زا را که به کار بیندازند، اداره برق جریمه شان می کند که چرا مثل اجدادشان زندگی نمی کنند و برق مصرف می کنند. دوش که می گیرند خنک شوند، اداره آب برایشان اخطار می فرستد که چرا در مصرف آب افراط می کنید؛ تلویزیون باز می کنند تلویزیون هم چیزی ندارد بیرون می روند ناهار بخورند، بر بهای غذا نسبت به پارسال 40درصد افزوده شده است، آخر مردم چه کار بکنند. مرحمت فرموده ما را مس کنید