تنبلیسم(!) مکتبی است با پهنه گسترده و آدم هایی بهانه جو. قبل از هر چیز باید تنبلی را تعریف کرد: «بسیار کمتر از توان و ظرفیت بهره بردن.»حالا می تواند تنبلی چشم باشد، کارخانه باشد، مغز باشد، تنبلی زیر رادیکال رفتن است! نقطه مقابل تنبلی، تلاش است؛ تلاشی برای متلاشی نشدن! تلاش همیشه محصول می دهد، چون امید دارد. محصول اما فرق دارد با نتیجه! قرآن مجید، چه نیکو ترسیم کرده است نسخه تنبلی را؛ ((وأن لیس للنسان لا ما سع / نجم / 39)). تنبلی پیشرفت نمی آورد، پیشرفت اما تنبلی می آورد! تکنولوژی را می گویم؛ همه چیز دارد کنترل دار می شود. تنبلی، امروز و فردا کردن است.
رجبعلی محبی

منبع